-
1 przyćmić rozum
= przyćmić umysł (п)омрачи́ть ум -
2 przyćmić umysł
-
3 przyćmić
глаг.• затмить* * *przyćmi|ć\przyćmićj, \przyćmićony сов. 1. притемнить;\przyćmić światło убавить свет;
2. перен. затмить;● \przyćmić rozum (umysł) (п)омрачить ум+1. przyciemnić, przygasić 2. zaćmić, zakasować
* * *przyćmij, przyćmiony сов.1) притемни́тьprzyćmić światło — уба́вить свет
2) перен. затми́ть•- przyćmić umysłSyn: